Notae pharmacologicae dexmedetomidine eiusque applicatione in delirio postopertivo in aegros senes

Delirium postopertivum refertur ad delirium quod accidit in aegris post chirurgicam subeundas rationes. Praecipuae eius notae sunt perturbationes in gradibus conscientiae et incomprehensivae cognitionis, cum magnis fluctuationibus in condicione et in brevi quodam morborum curriculo. Dexmedetomidine (DEX) novum genus medicamenti sedativae hypnotici est, quod effectus habet inhibendi systematis nervosi sympathetici, sedationi, analgesiae moderatae, dosis anestheticae reducendi et delirium postoperativae minuendi.

Superioribus annis, dexmedetomidine magis magisque adhibita est in praeventionis et curatione delirii postoperativae in aegros senes. Hic articulus summat et compendiat notas pharmacologicas dexmedetomidine et eius applicationibus affinibus in delirio postoperativa in aegros senes. Delirium commune post chirurgicam maiorem complicationem est. Secundum relationes litterarum, incidentia delirii postoperativae in aegros senes supra 65 annos natus tam alta est quam 54.4%, signanter altior quam gravis complicationes postoperativae sicut myocardialis infarctio et defectus respiratorii.

Eventus delirii postoperativae seriem adversarum effectuum patientibus, inclusis diuturnae morae in ICU habere potest, sumptibus hospitalizationis aucta, incidentia inpedimentorum perioperativarum aucta, et diuturnum tempus declinationis in functione cognoscitiva. Dexmedetomidine medicamentum valde selectivum α 2-receptor agonistarum potest agere in systematibus nervosis centralibus et periphericis respective, bonam sollicitudinem anti, hypnoticam sedativam, moderatam analgesicam et alios effectus. Late adhibentur in praxi clinica sicut sedativum adjuvantes ad arteriam intubationem in aegris chirurgicis, anesthesia sustentatione, et mechanica evacuatione in aegris ICU.

Plurimae litterae confirmavit dexmedetomidinem habere effectus anti-inflammatorios et neuroprotectivos, qui efficaciter possunt laesionem cerebri ischemia-reperfusionem sublevare et incidentiam delirii postoperativae minuere. Recens studium invenit quod in studio dexmedetomidine et saline, usum dexmedetomidinis reducere potest incidentiam delirii postoperativae in aegros senes chirurgiam non cardiacam sustinentes per 50% ad regimen coetus comparatum. Articulus hic summat seriem notitiarum pertinentium in notis pharmacologicis dexmedetomidine hydrochloridis et eius applicatione in delirio postoperativa in aegros senes, ut in opere clinico plus comprehensivum ducatum praebeat.

1. Postoperative delirium

Delirium postoperativa est dysfunctionis cerebri variis factoribus, incluso aetate provecta, prae-operativa deminutio cognitiva, comorbiditate cum aliis morbis, et accentus traumatica, quae omnes incidentes delirii postoperativae augere possunt. Delirium postoperativa maxime manifestat ut perturbatio gradus conscientiae, attentionis defectus, imminutio cognitiva. Eius manifestationes clinicae duas notas distinctas habent, scilicet acrem impetum et fluctuantem cursum morborum. Acutus impetus refertur ad subitos impetus indicia intra horas vel dies.

Fluctuationes in condicione indicant symptomata quae saepe apparent, evanescunt, peior vel sublevantur intra 24 horas, cum ambigua significantia et intermedio vigiliae tempore. Incidentia delirii postoperativae in aegros senes magna est, sed studia clinica ostenderunt 40% of postoperative delirium impediri posse. Aegris, qui delirium postoperativam iam experti sunt, principium detectionis et curationis antiquae adhaerendum est, summo studio ad severitatem delirii reducendam et durationem delirii eventum minuendi. Nunc nulla manifesta est consensio in pathogenesis delirii. Theoriae late pervestigatae et agnitae comprehendunt theoriam inflammatoriam responsionem, theoriam responsionis accentus, theoriam circadian rhythmicam, theoriam cholinergicam.

2. Characteres pharmacologici dexmedetomidine

Dexmedetomidine, nomen chemicum 4- [(1S) -1- (2,3-dimethylphenyl) ethyl] -1H-imidazole, est enantiomer de medetomidine dextera utebatur et vulgo in usu clinico adhibito magno α 2 receptore agonistico adrenergico anxietatem habent anti, sedativum, hypnoticum, analgesicum.

2.1 Effectus systematis nervosi centralis: Effectus sedativi et hypnotici dexmedetomidine manifestantur per actionem suam in locum coeruleum cerebri α 2 receptores physiologicas somnos responsiones efficiunt. Effectus analgesicus dexmedetomidinis obtinetur agendo in locum coeruleum, medullae spinalis, et organa peripheralia α Implementa per 2 receptores.

Studium de tumore cerebri chirurgiae cerebri ostendit quod effectus sedativo et analgesico dexmedetomidine reducere posse ratem metabolicam cerebri et sanguinem cerebri in patientibus tumores cerebri, pressuram intracranialem inferiorem, extubationem post chirurgicam facilitatem maturam, ac etiam usum medicamentorum anestheticae et opioidis minuere. . Praeter conventionales sedativos, hypnoticos, anti anxietates et effectus analgesicos, etiam dexmedetomidine certos effectus neuroprotectivos in cerebro habet (mechanismus effectuum dexmedetomidini neuroprotectivorum infra singillatim elaborabitur).

2.2 Effectus systematis respiratorii: Dexmedetomidine mitem effectum habet in systemate respiratorio dum effectus sedativum et hypnoticum exercet. Hic effectus sedativus et hypnoticus similis est cum somno physiologico, et VENTILATIONIS mutationes quoque similes sunt somno normali, ideo depressio respiratorii minus est. In experimento comparante sanguinem concentratione de remifentanil et dexmedetomidine in vivo, coniunctio sanguinis dexmedetomidine pervenit 2.4 µ G/L, nulla respiratoria inhibitoria effectus dexmedetomidine servata est. Sed dexmedetomidine impeditionem airway facere potest relaxando tensionem musculorum pharyngei, et arcta observatione necessaria adhuc est in medicamento clinico ad vitanda adversa eventa.

2.3 Effectus in systemate cardiovasculari: Effectus dexmedetomidinis in systemate cardiovasculari maxime manifestantur in rate cor retardati et resistentiae vasculares systemicae decrescentes, ducens ad coacervationem cardiacam et hypotensionem. Effectus dexmedetomidinis super pressura sanguinis manifestare potest effectum bidirectionalem, cum depressione dexmedetomidine reductionis sanguinis pressionis et concentrationes altorum dexmedetomidinis hypertensionis augentis.

Frequentissima adversae reactiones dexmedetomidine sunt eventus cardiovasculares eventus adversae, maxime in iis hypotension et bradycardia. Praecipua ratio est, quia dexmedetomidine cor e 2 receptores inhibent nervosi sympathetici, ducentes ad bradycardiam reflexivam et eventum hypotensionis. Eventus enim adversa, ut hypotension et bradycardia ex dexmedetomidine, methodi curationis maxime includunt tarditatem vel claudens infusionem medicamentorum, acceleratio fluidi substituendi, membra inferiora elevans, et medicamentis vasopressoris utens (ut atropinum et glucuronium bromide). Praeterea investigationes invenit quod dexmedetomidine etiam effectum tutelae cuiusdam myocardii ischemici post ileon sanguinis coronarii fluxum invenit.

3. Applicatio et defectus medicamentorum traditionalium in delirio postoperativo in aegros senes

3.1 Medicamenta antipsychotica: Studia priora invenerunt quod haloperidol humilis dosis incidentiam delirii postoperativae in aegros senes in ICU reducere potest. Cum progressione technologiae diagnosticae et multi centri, magna-scalae investigationis recentioribus annis, investigationes eventus ostenderunt haloperidol non posse reducere incidentiam delirii in aegros aegros criticos senes, neque brevem tempus superesse condicionem aegrotantium senum emendare. qui iam delirium postoperative experti sunt. Haloperidol adversas reactiones ad systema nervosum centrale et systema cardiovasculares in usu, sicut motus systematis extravertebralis, QT intervalla prolongatio, arrhythmia, hypotension, etc. Non ergo commendatur in praxi clinico uti hoc medicamento sicut in exercitatione medicamento. ad arcendum delirium.

3.2 Cholinesterasis inhibitores: Etsi multa studia correlationem inter defectum et delirium cholinergicum ostenderunt, multa studia docuerunt inhibitores cholinesterasium nullum effectum habere ad impediendum delirium postopertivum in aegrotis senes. In praesenti usus inhibitores cholinesterasorum in praxi clinico non advocatur ob praeventioni et curationis delirii postoperativae in aegrotis senibus.

3.3 Medicamenta benzodiazepinorum: Delirium causatum ab alcoholico recessu vel benzodiazepino medicamento recedente, hoc medicamento adhiberi potest. Pro ordinario delirio aegros vel summum periculum delirium aegros qui recessum alcohol vel benzodiazepinum medicamento non habent, usus huius pharmaci periculum delirii augere potest. Ergo non commendatur hoc genus medicamenti exercitationis utendi curatione delirii.

4. Application et commoda dexmedetomidine in delirio postoperativo in aegrotis senibus

4.1 Cerebrum Neuroprotectio: Ut novum genus medicamentorum sedativarum et hypnoticorum, dexmedetomidine in praxi clinico magis magisque adhibetur. Hoffman et al. inventa primum in experimentis animalis, quae dexmedetomidine habet effectum neuroprotectivum in cerebro, quod potest esse α 2-Adrenergicae adversae atemizolae adversae. A randomized double-caecus placebo continentem iudicium a Su et al. prophylacticum usum dexmedetomidine (0-1 per hora) (0-1 per hora) prophylacticum delirii in senes ICU aegros 7 dies post surgery reducere efficaciter posse deprehendi.

Carrasco et al. inventum quod comparatum haloperidol, dexmedetomidine temporis moram minuere potest et incidentiam delirii in aegros sine evacuatione mechanica in ICU reducere. Nunc multa studia in tutela dexmedetomidine in nervis cerebri sunt. Magna litterarum copia confirmavit dexmedetomidinem maxime neuroprotectivos effectus in cerebro exercere, nervos nervos sympatheticos inhibere, retractationem catecholaminum minuere, emissionem glutamatam inhibere, et apoptosin cellam moderari.

4.1.1 Inhibitio actionis nervosi sympatheticae: reductio concentrationis catecholaminis: Dexmedetomidine potest et actionem nervorum sympatheticorum inhibere et directe agere in corporibus cellularum et dendritarum monoaminorum neuronum in cerebro α 2 receptorum relaxationem catecholaminorum a norepinephrine reducere. nervi terminationes. Dexmedetomidine emissionem factorum inflammationis et cytokinorum in endotoxin inductos mures incursus reducere potest, systematis nervosi sympathetici inhibito et responsionum accentus in corpore minuendo. Dexmedetomidine distentio vascularium subarachnoideum in leporibus causata sublevare potest per solutionem catecholaminum in textus cerebri inhibito, et effectum tutelae in laesione cerebri habet.

4.1.2 Libratum calcii ion concentratio: Inhibitio emissio glutamatis: Ischemia et hypoxia emissionem excitatorii amino acida (ut glutamate) in cerebro causare possunt. Concentraciones glutamatis nimiam excitationem receptorum in neurons N-methil-D-aspartatis causare possunt, ducens ad calcium influxum ion et activum calcii proteases dependens, damnum cytoskeletale causans et damnum radicale liberum. Dexmedetomidine membranam presynapticam movere potest α 2-AR, inhibet N-type voltage-gata canales calcii et directe impedit influxum calcii ion; Simul, potest etiam exteriores venas potassium aperire, membranam presynapticam depolarize, influxum calcium oblique inhibere, et sic emissionem glutamatis inhibere.

4.1.3 Regulatio cellae apoptosis: Apoptosis cellula est activa mors programmatis multicellularium organismi per multiplices genes continentes, praesertim caspase-1, caspase-3, etc. Experimentum detractum inventum quod dexmedetomidine expressio caspase-3 inhibere potest; impedire impulsum ad munus neurocognitivum diuturnum, et ischemia-reperfusionem iniuriam in rat pulmone sublevare.

4.2 Anestheticum Dosage reducens: Dexmetomidine saepe ponitur adjunctum anestheticum in praxi clinica, et effectum synergisticum habet cum anestheticis, propofol, midazolam et opioidibus attracto. Cum simul adhibita, dosis aliarum medicamentorum anestheticarum reducere potest. Secundum litterarum relationes, anesthetica inhalatio sicut sevoflurana et isoflurana permeabilitatem sanguinis-cerebri obice (BBB) ​​augere potest, inde eventum et progressionem delirii postoperativae promovens.

Dexmedetomidine systematis nervosi centralis α 2 receptores operatur dysfunctionem axis pituitae hypothalamici (HPA), responsionem accentus debilitare, et damna sensitiva et motoria post sevofluranum anesthesiam sublevare.

4.3 In hemodynamic stabilitate: Senes aegros, praesertim cum morbis concomitantibus sicut hypertensio et cor coronario morbo, operam dare debent ad stabilitatem hemodynamicam in manu conservandam ad vitandas acrem fluctuationes in pressura sanguinis. In craniotomia chirurgica, dolor fortis excitatio, systematis nervosi sympathetici movere potest, causans notabile incrementum in pressione sanguinis et pressione intracraniali. Sanders et al. Investigatio demonstravit dexmedetomidinem administrandi ad anesthesiam generalem aegros subeundas tumorem intracranialem resectionem gravibus hemodynamicis fluctuationibus in craniotomia, cutis dissectione, et aliis processibus reducere posse, necnon dosis medicamentorum antihypertensivarum.

5. Methodus et dosis dexmedetomidinis commendatur pro delirio postopertivo in aegrotis senibus

Ambae sedationem intraoperativam adjuvant et sedationem postoperativam ICU cum dexmedetomidine ostensae sunt reducere incidentiam delirii postoperativae in aegros senes et durationem delirii postoperativae minuendi. Unio Europaea dexmedetomidinem sedationem in adultis aegris approbavit. Frequentissima adversa reactionem infusionis dexmedetomidinis est eventus cardiovascularis eventuum, praesertim hypotension et bradycardia. In usu clinico animadvertendum est eventum hypotensionis et bradycardiae in aegris. Quamvis eiusmodi condiciones in praxi clinica humilem incidentiam habeant, tamen serio detineantur et impediantur ne cardiacam comprehensionem inducant. Senes saepe decrescentiam renum functionis experiuntur. Cum utens dexmedetomidine, quod per renes maxime excernitur, lentum iniectio pondus 0,5 pro timido μ G/kg considerari debet, infusio plusquam X minuta, vel nullum onus ad praecavendum.